Op woensdag 18 september vond het Railsport-voetbaltoernooi plaats in Nijkerk, op het sportpark van V.V. Sparta Nijkerk. Een dag vol sportiviteit, spanning en vooral plezier. Ondanks wisselende resultaten hadden we vooral veel plezier en genoten we van het spel.
De dag begon met een verrassende actie van Max, die onze stresstolerantie testte door te suggereren dat hij te laat zou komen en het inschrijfformulier kwijt was. Gelukkig schoot Joey van het PVSU-team te hulp met een formulier. Uiteindelijk waren alle teams toch op tijd ingeschreven, inclusief de nodige stressmomenten.
Onze eerste wedstrijd verloren we ongelukkig met 1-0. Ondanks veel kansen aan onze kant, konden we het net niet vinden, terwijl onze tegenstander hun enige kans wel benutten. Onze tweede wedstrijd speelden we tegen een team dat meteen op voorsprong kwam na een fout van Max. We hadden mogelijkheden om gelijk te komen, maar het mocht niet baten: opnieuw een teleurstellende 1-0 nederlaag. In de derde wedstrijd zagen we eindelijk wat structuur in ons spel. Met goed positiespel en prachtige combinaties wonnen we overtuigend met 3-0, mede dankzij een fenomenale omhaal van Max, die hiermee zijn eerdere fout ruimschoots goedmaakte. Met hernieuwd vertrouwen gingen we de strijd aan in onze vierde wedstrijd, maar kwamen al snel met 2-1 achter te staan. In een explosieve en grimmige sfeer scoorden we uiteindelijk de 2-2. Helaas werd de wedstrijd gestaakt na aanhoudende kritiek van de tegenstander op de scheidsrechter. Door de diskwalificatie van onze tegenstander wonnen we reglementair met 3-0. In onze vijfde en laatste wedstrijd moesten we winnen om de poule te winnen. Ondanks dat we sterker waren, kwamen we 1-0 achter door een zeldzame fout van Nick. We herpakten ons snel en maakten de gelijkmaker, maar 12 minuten bleek te kort om het verschil te maken. Het bleef 1-1, waardoor we derde werden in de poule.
De publieksreacties waren positief. Een tegenstander merkte op: “Jullie zijn veel te goed, man.” Ook collega’s van PVSU zagen het hogere niveau in ons spel, terwijl hun team zelf kampte met blessures en vermoeidheid.
De zegswijze “vele laatsten zullen de eersten zijn”, deed denken aan Max. Hij arriveerde als laatste, werd ook vaak als laatste gekozen, maar werd uiteindelijk de held met zijn prachtige omhaal.
We willen graag onze invallers Martijn en Nick bedanken, zonder wie dit toernooi niet mogelijk was. Dennis, onze geweldige keeper, verdient ook lof voor zijn coaching en reddingen, ondanks dat hij uit de nachtdienst kwam. Peter, voor zijn snelheid en harde werk, en Mark, onze rots in de branding voorin, krijgt ook speciale dank. En natuurlijk Max, voor zijn organisatie, gezelligheid, en dat magische moment in de derde wedstrijd. Daarnaast bedanken we de VVMC voor het in bruikleen beschikbaar stellen van het wedstrijdtenue.
We kijken uit naar een revanche over twee jaar, hopelijk met nog meer fitheid en een nieuwe wisselspeler die net als Max voor een vleugje magie kan zorgen!