Tilburg 6 april 2022

Laten we even teruggaan naar afgelopen zondag, zo rond het middaguur. Marjan Rintel krijgt een telefoontje vanuit NS. NS: Marjan, we moeten stoppen met rijden want we weten niet waar onze mensen zijn. Marjan: hoe bedoel je, je weet niet waar ze zijn? Ze rijden in die geel/blauwe dingen en stoppen op stations. NS: toch weten we niet waar ze zijn. Er zijn treinen en er is personeel, maar NS weet die twee niet te combineren. Door een landelijke storing en een niet werkend back-up plan besluit NS dan maar om alles plat te leggen. Er rijden daardoor helemaal geen treinen meer. Reizigers en personeel zijn hiervan zwaar de dupe, want zij stranden ergens in Nederland, met alle gevolgen van dien. Bij mij stromen zondag de appjes binnen van onze leden. Machinisten, hc's, jong en oud, niemand snapt er iets van. Moet je nu het hele land plat leggen?? Oudere medewerkers reageren vanuit ervaring en jonge medewerkers vanuit hun gezond verstand en komen tot de volgende conclusie; nee, dit was niet nodig. Onderstaande e-mail kreeg ik van een lid van ons uit Amsterdam.

Zondag dienst gehad. Het systeem dat de planning maakt voor treinen en personeel lag er uit. Daardoor reden er vanaf 12.00 uur geen treinen meer, wat een hele hoop gefrustreerde en boze reizigers opleverde.

Leg het maar eens uit aan de vele reizigers als er wel goederentreinen rijden en internationale treinen. Feit is dat de seinen gewoon bediend konden worden.

We hadden vele treinen onder de kap staan en tevens personeel wat in de kantine zat en best wilde rijden. Code rood en de managementtafel, waar personeel zich zou moeten melden bleven achterwege. De plp had de managementtafel kunnen voeden met informatie over  wat voor een materieel er staat en op welk spoor en dan had de managementtafel daar personeel naar toe kunnen sturen, zodat we zouden kunnen pendelen tussen de knooppunten. Tevens hadden we dan de treinen klaar kunnen geven aan de treindienstleider, zoals in het draaiboek van code rood wordt beschreven.

Hiermee hadden we de vele reizigers een groot plezier gedaan. Ik hoop dat we hier van leren en dat we veel te afhankelijk zijn van systemen en als dat systeem faalt, je dan een groot probleem hebt. Dat moet echt anders. Juist als deze systemen falen moeten we zorgen dat we niet met lege handen staan en op een negatieve manier het nieuws halen. Onze bijdrage is vooral bij falende systemen essentieel.

Duidelijk toch? Marjan Rintel heeft intussen een gesprek gehad met de staatssecretaris. Belangrijkste onderwerp was hoe je het drama van afgelopen zondag in de toekomst gaat voorkomen. En wat denk je? De eerste belangrijke stap is een onderzoek. Wat de staatssecretaris echt eens zou moeten doen is praten met mensen die er wel verstand van hebben. Mensen zoals de opsteller van de e-mail hierboven. En niet met mensen die NS de laatste jaren zo veranderd hebben, waardoor ze niet meer weten waar hun personeel is en hoe je personeel en materieel bij elkaar brengt. Of Marjan nog bij het onderzoek betrokken wordt, is maar de vraag. Ze gaat binnenkort naar de KLM. Nu maar hopen dat ze daar wel weten waar hun piloten zijn.