Columns
Column Wim Eilert: Te triest voor woorden!
Arbeidsomstandig- heden en CAO
Te triest voor woorden!
Een oud probleem heeft weer de kop opgestoken. De afgelopen dagen kreeg de VVMC weer diverse meldingen binnen dat er frequent verzuimgesprekken plaatsvinden waarin medewerkers worden geconfronteerd met hun ziekteverzuim vanaf hun datum van indiensttreding en wat dat ziekteverzuim NS heeft gekost. Klinkt het jullie bekend in de oren? Dit soort belachelijke en onzinnige gesprekken vinden, volgens onze informatie, plaats bij Service Stations. De teammanager, met ondersteuning van een HR-medewerker, confronteert de medewerker met de verzuimcijfers (vanaf de datum indiensttreding!) en aan het eind van het gesprek krijgt de medewerker te horen dat hij twee weken de tijd krijgt om een plan op te stellen en een lijstje in te vullen over hoe hij of zij verzuim in de toekomst gaat voorkomen. Protesteren hiertegen wordt niet getolereerd en wordt bestempeld als het niet willen meewerken en als een negatieve houding. Als je leest hoe dit soort gesprekken verlopen dan begin je binnenin toch te koken? Ik althans wel. Zijn ze helemaal van het padje af bij NS. Of moet ik zeggen opnieuw van het padje af? Want dit is niet de eerste keer dat we hiermee te maken krijgen. Toen ik begin deze week de directie met het bovenstaande confronteerde, kreeg ik als antwoord dat dit niet de manier is waarop dit soort gesprekken moeten worden gevoerd. De directie zou contact opnemen met de directeuren van de bedrijfsafdelingen om opnieuw aandacht te vragen voor een juiste aanpak van de gesprekken. Ja, jullie lezen het goed, opnieuw aandacht vragen! Wat is NS voor een bedrijf? Blijkbaar legt het management in de regio’s de opdrachten vanuit de directie gewoon naast zich neer. Hallo directie, er wordt helemaal niet naar jullie geluisterd. Ze doen in de regio’s gewoon waar ze zin in hebben en hebben schijt aan jullie. Misschien wel eens goed om in het kader van een kleinere organisatie (wat NS graag wil) eens te kijken naar deze laag, waar toch niet naar geluisterd wordt en dus blijkbaar overbodig is. Daarmee kun je volgens mij heel wat geld besparen. Maar even terug naar de gesprekken, die door Tm’s worden gevoerd en die soms niet eens geboren waren op de eerste dag van het verzuim van de medewerker. Ik kan mij goed voorstellen dat medewerkers deze gesprekken als intimiderend en kleinerend ervaren. Deze gesprekken moeten direct stoppen. En als ik de directie (waar dus blijkbaar niet naar geluisterd wordt) mag geloven, vinden zij dat ook. Opnieuw! Maar daar is, wat mij betreft, de kous nog niet mee af. Excuses zijn op zijn plek. Excuses aan de medewerker, van de Tm en HR mevrouw of meneer. Dit soort gesprekken moeten gecorrigeerd worden. De gesprekken moeten plaatsvinden op een normale, goede manier zonder intimiderend gedrag, belachelijke terugblikken en invullijstjes. Ik roep de medewerkers die hier toch mee te maken krijgen op, om aan te geven dat je het gesprek stopt en contact opneemt met je vakbond. Dit soort gekkigheid bewijst maar weer eens dat je eigenlijk naar ieder gesprek iemand van je vakbond moet meenemen. Eigenlijk te triest voor woorden, maar blijkbaar wel nodig.
Met vriendelijke groet,
Wim Eilert | Vakbondsbestuurder VVMC