Column Wim Eilert; Een gemiste kans

Ik las vanmorgen het interview met Marjan Rintel in de NRC en mijn eerste gedachte na het lezen was, wat een gemiste kans. Dit zou een uitgelezen moment zijn geweest om de zaken weer recht te trekken. Om te laten zien dat je het met de plannen in het Pact totaal bij het verkeerde eind hebt; gewoon een complete inschattingsfout hebt gemaakt. Kort voor de feestdagen, die er door de lockdown toch al veel treuriger uitzien, laten zien dat je tot inkeer bent gekomen. Gewoon zeggen dat je wilt dat NS een bedrijf is dat ook in de toekomst treinen rijdt en dat daar ook de focus op ligt. Zoals NS al sinds mensenheugenis doet; reizigers vervoeren van A naar B. En dat je de reiziger op 1, 2 en 3 blijft zetten, door de Walorganisatie niet af te breken, maar juist in stand te houden. Trots op NS, die zo’n belangrijke maatschappelijke functie vervuld in Nederland. Maar nee, ik lees tot mijn grote teleurstelling dat jij vindt dat NS een trendvolger is. Een trendvolger die kijkt naar de banken en verzekeraars. Beste Marjan, waarom ben je NS aan het afbreken? Wat ben je van plan met NS? In het interview geef je ook aan dat het belangrijkste is dat de reiziger terugkomt. Maar dan vraag ik mij toch echt af of die reiziger gaat terugkomen als hij/zij ziet dat jij de serviceorganisatie aan het afbreken bent. Ik denk het niet. Jij snijdt in groepen medewerkers die ervoor hebben gezorgd dat NS vorig jaar en begin dit jaar historisch goede cijfers haalde op het gebied van klanttevredenheid. Toen een jubelstemming, nu totaal niet belangrijk meer. “Het belangrijkste is dat de reiziger terugkomt”, zegt Marjan. Even ter vergelijking een uitspraak van Anne Hettinga, directeur van de grootste regionale vervoerder, vorige week in het Dagblad van het Noorden: “Dat de treinen weer vol komen te zitten, staat voor Arriva vast. En misschien ook wel sneller dan menigeen denkt.” Daar klinkt veel meer daadkracht en vertrouwen uit en daar wordt iemand met een spoorhart warm van. Maar dan vraag ik mij af of het al zover is gekomen dat een regionale vervoerder al meer een spoorhart toont dan de grote nationale vervoerder? Bij NS zien we dat de managementlagen alleen maar groter worden. Notabene tegen het advies van de COR in doet een nieuwe en dure COO zijn intrede bij NS. Afdelingen, die zich bezighouden met het verzamelen en analyseren van allerlei data, worden zelfs uitgebreid met een extra management-functie. De omgekeerde kerstboom blijft in stand en groeit zelfs. De klappen vallen op de werkvloer. Hoe belangrijk is het rijden van treinen nog voor NS? Hoe belangrijk is de service buiten op de perrons en stations nog voor NS? Kennelijk niet belangrijk genoeg, want anders had de nieuwe president-directeur van NS zich daar veel harder voor gemaakt en hadden we dat ook teruggelezen in interviews. 

Met vriendelijke groet,

Wim Eilert | Vakbondsbestuurder VVMC