Column Wim Eilert, 28 mei starten we weer!

Tilburg, 22 april 2021

28 mei starten we weer!

Na wat aandringen bij Arriva en Keolis hebben we eindelijk een datum voor de start van de cao-onderhandelingen. Vrijdag 28 mei komen we voor de eerste keer samen bij Van der Valk Hotel Zwolle. Erg veel haast om te starten lijken Arriva en Keolis niet te hebben. En dat terwijl de huidige cao eind vorig jaar al weer afliep. Nog steeds geïrriteerd en teleurgesteld kijken we terug op het vorige traject. Het eindbod van de werkgevers was zeker niet hetgeen waarop we gehoopt hadden. Na vette jaren (door Arriva zelf aangegeven!) kwam er een mager eindbod, met uiteraard de coronacrisis als excuus hiervoor. En dit ondanks compensatie vanuit het Rijk en de inzet van de medewerkers. Want laten we dat vooral even niet vergeten, de treinen moesten gewoon blijven doorrijden, om andere mensen die werkzaam zijn in vitale beroepen naar hun werk te brengen. En ondanks dat alles kwamen Arriva en Keolis niet verder dan 0,5% loonsverhoging. Geeneens genoeg om de prijsindexatie te dekken. Want laten we niet vergeten dat buiten ook alles duurder wordt. Wat zegt dat over een werkgever als Arriva? Waardering van je medewerkers laat je o.a. blijken door goede arbeidsvoorwaarden. Tijdens het laatste vakbondsoverleg begreep ik dat er in Limburg een ware leegloop is van machinisten. De meesten maakten de overstap naar NS. Redenen daarvoor zijn divers, maar wat we vooral horen is; ontevredenheid.

Toeslagen waar machinisten recht op hebben worden niet uitbetaald. Tja, dan is het ook geen wonder dat medewerkers om zich heen gaan kijken. En dan is er natuurlijk ook nog altijd het verschil in salaris! Als je dan vraagt aan Arriva wat men eraan gaat doen, om overstappen te voorkomen, dan krijg je toch een wat mat antwoord. Je krijgt niet echt het idee dat er een visie achter zit. Hettinga, de grote baas van Arriva, roept wel altijd dat zijn personeel heel belangrijk is, maar waar blijkt dat dan uit? In ieder geval niet uit het eindbod van vorig jaar.

Ondanks het feit dat Arriva altijd zeer terughoudend is met informatie over hun financiële situatie is Arriva natuurlijk geen armlastig bedrijf. Het grote moederbedrijf Deutsche Bahn ontvangt miljarden van de Duitse overheid, om de gevolgen van de coronacrisis op te vangen. Arriva wordt geholpen door DB en profiteert dus mee van die steun. En dat betekent wat ons betreft dat Arriva nu maar eens met een fatsoenlijk loonbod moet komen.

Wat we ook wel eens horen, is dat we niet al te veel haast moeten hebben, omdat er toch niets te halen valt. Maar als we om ons heen kijken, naar wat onze collega-vakbonden eisen in andere sectoren, dan is er geen enkele reden om rustig aan te doen. We zien looneisen voorbijkomen van tussen de 3% en 5%.

De algemene verwachting is dat we met het vaccineren snel weer in een normale situatie terechtkomen. Dat zien we ook in de praktijk. Steeds vaker zien we weer volle treinen. De prognose van Arriva zelf is dat men in 2024 op 95% bezetting zit. Een te negatieve prognose, wat ons betreft.

Natuurlijk temper je op deze manier de verwachtingen van de bonden tijdens de cao-onderhandelingen. Maar we moeten ons geen zand in de ogen laten strooien. De medewerkers hebben zich vorig jaar nog begripvol getoond voor de situatie door corona, door in te stemmen met het eindbod. Maar gezien het bovenstaande zou dat dit jaar wel eens heel anders kunnen zijn.